Yakılırken çadırlar...

 Parçalanıp öldürülürken bebekler… kadınlar… yaşlılar ve insanlar...

Bombalanırken binalar...

Enkazlarda toz bulutu altında yaşatılan insanlar...

Bu esnada insanlık… Müslümanlar ve Araplar…

Kınadılar… kınadılar… hep kınadılar… toplanıp kınadılar... toplanıp kınadılar…

Her bomba patladığında… füzelerin altında ve tankların topunda… her bir silah sesinde… titredi hep masumlar...

Öldüler… enkazların altlarında kaldılar… parçalandılar kimi zaman…

Kimi zaman kendileri… kimi zaman sevdikleri...

Sevdikleri öldüğünde iki defa öldüler belliki de...

Önce sevdikleri öldü… sonra belki ruhları...

Bu arada…

UZAKTAN SEYRETTİLER MÜSLÜMANLAR GAZZE’Yİ…

Kanadılar kınadılar toplanıp kınadılar...

İçlerinden bir zengin tokat yedi ansızın...

Zenginin tokadı fakirin tokadına benzemezdi tabii...

Gazze'de ölenler ölür ve olanlar olurken 6 ayda bir toplanıp kınarlardı…

Fakat zenginin tokadına çok çabuk toplandılar...

Ve yine kınadılar…kınadılar…ve kınadılar...

Alışmışlardı artık kınamaya…

Toplantıdaki herkes durum tespiti yaptı...

"İzleyenler hep birden fikir beyan ettiler..."

Fikirlerin para etmediği zamanlarda…

Bu arada düşman da durmuyordu tabii ki…

Acelesi de vardı üstelik…

Korkmadı kınamalardan… Tınmadı da üstelik…

Yapılacaklar listesinde çok işi vardı yapılması gereken…

Yapılacaklar yapıldı...

Hatta ders vermek için daha ağır yapıldı...

Daha alçakça... şiddetle ve vahşice yapıldı...

Bizim garibanlar yeniden toplandılar...

Toplantılar yaptılar...

Bu esnada lezzetli yemekler yediler… tatlı sular içtiler… eğlendiler güldüler...

Gülerken içleri kan ağlıyordu, gerçekte…

Bir sonraki av acep… acep ben miyim diye...?

Düşmanlarından biri onları davet etti...

Koyun postunu giyip hüznünü de arz etti …

Düşmanların ortaklıkları vardı 51’e 51...

Ortağın hangisinin fikri daha cehennemlikse...

51 ortaklığı o alıyordu…

Diğeri benim hissem 49 diyordu...

Alay edip akıllarla eğlenip… gülüyorlardı…

Bu arada şeytandan da dehşetli şeytanlıklar uygulanıyordu...

Cehennemi fikirler kurgulanıp uygulandı Gazze’de…

BOMBALAR YAĞIYORDU GÖKTEN MERHAMETİN YERİNE…

Her yer mahvediliyor… Yuvalar yıkılıyor...

Milyonlarla kurşunlar masumlara sıkılıyor…

Yetmedi yapılanlar…

Sürgün zamanı ilan ettiler ...

Neden mi… açıktan… zorla… sebepsiz… öylesine…

Vatan terkedilecek…Gidenler gelmeyecek…

Hem de dönmemecesine…

Talimatlar geliyordu, gün aşırı üstelik…

Bir gün kuzeyden güneye ve güneyden kuzeye…

Eğleniyor alçaklar…

Eğleniyor ve gülüyor… kahkalar atıyor…

Üstelik de kapkara vicdanlarının kömürleşmiş rengiyle…

Uçaklardan bombalar yağıyordu… tanklar top patlatıyordu …

Çuvallardaki unlar kanla boyanıyordu.

Hedeflerini 12'den vururken çığlıklar birbirine karışıyordu…

Biri sevinç çığlığı… diğeri ise hüznün çığlığı...

Alçakların birisi vurduğuna seviniyor, sevinç çığlığı atıyordu…

Vurulduğuna üzülemiyordu bile diğeri...

Ve Allah’a güveniyor… sabrediyordu Gazzeliler…

Yalnızca Allah’a…

HEP UZAKTAN SEYRETTİLER, MÜSLÜMANLAR GAZZE’Yİ…