Timsah gözyaşları ifadesi, insanların gösterdiği samimiyetsiz veya asılsız pişmanlık veya üzüntü anlamına gelir. Herhangi bir durum karşısında üzülmemesi ne rağmen üzülmüş gibi görünen insanlar için timsah gözyaşları deyimi kullanılır. (-mış gibi) eki kendi başına durumu ifade etmeye yeterlidir aslında.

       Etrafınızda timsah gözyaşı döken insanlar var mı? Ben uzun bir süredir hayatımda samimiyetine inanmadığım insanlardan uzak olmaya gayret ediyorum. Yapmacık hareketler beni derinden yaralıyor. Samimiyetine inanmadıklarıma zulmetmek de istemem. Çoğu kez kendimle hesaplaşırken bir kısmımızın yaşamakta olduğu ‘’acaba ben mi doğruyum yoksa onlar mı’’ diyen grubun üyelerinden biriyim.

       Acı çektiğimi gördüklerinde yardım etmek bahanesiyle yanıma yaklaşıp dertlerimi dinlerken tüm samimiyetimle kalbimin derinliklerinde yaşadıklarımı anlatıp yarama acılarımı dindirecek bir merhem beklediğim anlarda merhemin içine karıştırdıkları iksirin yaralarımı tazeleyip onu azdırdığını fark ettiğimde iş işten geçmiştir aslında.

      Milletler ve devletler de insana benzer, balık hafızasına sahip olmayan kavimler, her daim hesaplarını yüreklerinin derininde tutarlar. Bir kısmı dost görünümlü koyun postunun altına saklanmış birer kurtturlar aslında. Şu an İslam alemi genel anlamda gözüne güçlü bir ışık tutulmuş tavşan vaziyetinde. Devletimizi, Aziz milletimizi, şerefli Yemen ahalisini ve kalpleri mazlumların yanında olan her bir milletten her bir şerefli ve haysiyetli insanı tenzih ederek şu an parça parça edilip mideye indirilen GAZZE’yi paylaşırken masumların kanlarının ağızlarında bıraktığı lezzetin şiddetinden olsa gerek, timsah gözyaşlarını esirgemeyen, İsrail ve şürekası olan her bir devlete ve millete tarihin bir sayfasında bir köşe yazısında saklanmak üzere, binlercesi gibi bir not daha düşmek amacıyla kaleme aldım bu yazıyı.

           Müslümanların en önemli hususlarda ortak bir tavır sergilemekten ve dik durabilmekten uzak olmaları suyun altında beklemesine rağmen gözleri görünen timsah misali İslam ve insanlık düşmanlarının iştahını kabartıyor.

           Tüm bu yaşananlarla birlikte soykırımcı İsrail'de Kudüs ile Tel Aviv arasında, Filistinlilere ait tarım arazilerini ateşe veren İsrailli yerleşimcilerin yüzünden kaderin bir cilvesi olarak tarihinin en büyük yangınlarından biri çıktı.  Filistinli kardeşlerimizin emeklerine, yanan bitkilere ve zarar gören tabiat ve hayvanlara üzülüyoruz.

         Yaşattıkları acılardan aldıkları LEZZETİN şiddetinden akıttıkları GÖZYAŞLARInda boğulmaları yakındır.

‘’Ölüm Var ve Sen Her Yerden Dönülür Sanıyorsun...’’ A. Cahit Zarifoğlu

       Yaşadığım ruh halini Cahit Zarifoğlu’nun dizelerinde bulunca aklımın karıştığını bulandığını hissettim. Birkaç gün önce biriyle sohbet ederken bir baktım ki birinin hakkında gıybet ediyorum. Söylediklerim doğruydu evet ama duysa üzülecekti. Yetmezmiş gibi arkadaşım o yakınımı savununca kendi hakkım karşısında aslan kesildiğimi onun hakkını da yeterince gözetmediğimin farkına vardım. “Ey iman edenler! Zandan çok sakının. Çünkü zanların bir kısmı günahtır. Birbirinizin gizli hallerini araştırmayın. Kiminiz kiminizi gıybet etmesin. Hiç sizden biriniz ölmüş kardeşinin cesedini dişlemekten hoşlanır mı? İşte bundan hemen tiksindiniz! Öyleyse Allah’ın azabından korkun da bu çirkin işten kendinizi koruyun. Allah tövbeleri kabul eder, merhamet ve ihsanı boldur." (Hucurât, 49/12) Ayetinin muhatabı olmayayım da LEZZETİN GÖZYAŞLARI beni de boğmasın istedim.

      Sabrederek, çalışarak, azmederek hedefe ulaşacağımız günler yakındır.

       Bu yazımda, size Mevlana’dan güzel bir şiirle veda etmek istiyorum.

  “Dibi yosun tutan denizlerle ilgilenme, sen dağları seyret.

  Yenik düşüyorsan özlemlerine aldırma, kalbindeki o uçsuz bucaksız sevgiyi hisset.

  Işıklar sönmüşse ve karanlıksa; ona da aldırma, ay ışığını seyret.

  Sabret… Sabret ki her şey hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun.

  Sabret ki her şey gönlünce olsun…”

       Yine yeni bir yazıda beraber olmak dileğiyle hoşçakalın, mutlu kalın, huzurla ve sağlıcakla kalın.

                                                                               Faruk RİFAİOĞLU