Depremzedelerin barınması için İskenderun Limanı’na iki kurvaziyer gemi geldi.

Üzüldüm;  yıllarca umutlandırılarak beklediğimiz kurvaziyer gemiler ancak böyle bir felaketle mi gelecekti?

Hatırlayalım:

Mersin’de bir Oda ve bir Platform Başkanı, yıllarca turizm amaçlı kurvaziyer gemilerin Mersin’e gelmesi için her yıl Miami’ye Turizm Fuarı’na kalabalık bir heyetle gitmişlerdi.

Maalesef bu girişimler başarılı olamadı. Sonuçta kentin, yani halkın parası bu pahalı gezilerde heba oldu.

Sıklıkla bu konuyu eleştiren yazılar yazdım.

Sonunda Mersin’e 400 mandofon sığırın olduğu bir gemi geldi. Ben de yıllardır beklediğimiz kurvaziyer turist gemisi yerine mandofon sığır dolu bir gemi geldi, diye yazdım.

Bu yazım üzerine Platform Başkanı bana dava açıtı, hem de Mersin’in en ünlü avukatlarından biri ile! Hayatımda ilk kez mahkeme salonu ile tanıştım.

Sonuçta bu kara mizah dava, doğal olarak beraatla sonuçlandı.

*                      *                      *

Depremin ilk günü iş yerimizi 150 depremzedeye açtık.

Burada STK ve Belediyelerimizle ortaklaşa, örnek bir çalışma yaptık.

Birçok kent dinamiği ve bazı yerli - yabancı heyetler ziyaret ettiler; yazılı ve görsel basında yayınlar yapıldı.

Gelen heyetlerin içinde bana dava açan avukat dostum da vardı.

Sohbet ettik, beni kutladı.

Kendisine yalnızca bir söz söyledim; “Platform Başkanımız, Oda Başkanımız, onlara destek veren sözde basın mensupları şimdi hiç biri burada değil. Bazıları Mersin’i terk etmiş, bazıları felaketi uzaktan seyrediyor; ama biz buradayız, her zaman da burada olacağız.”

O, yalnızca sessiz gülümsedi…

Keşke bu kurvaziyer gemiler böyle bir felaketle gelmeseydi, güzel günlerde turistlerle dolu gelselerdi.

*            *                      *

Yukarda söz ettiğim yazıyı yayımladığım yıla ilişkin bir acı not:

2016 yılı Türkiye’ye gelen kurvaziyer yolcu 2.450.000. (İKİ MİLYON DÖRT YÜZ ELLİ BİN).

Mersin’e program dışı gelen kurvaziyer yolcu 1.200. (BİN İKİ YÜZ)

Mandofon sığır 400 (DÖRT YÜZ)

Evet; hayat kendi hakikati içinden akıp gidiyor; bizler  de anlamsız bir çekişme içinde yoruluyoruz. Mesele haklı çıkmak da değil; anlamsız tartışmaların ve kör hesapların hâlâ ve hep sürüyor olması…  Ve asıl mesele, aynaya utançsız bakabilmek.  

HARUN ARSLAN...